Beste volgers www.jeroenvoorkwf.nl
Aflopen donderdag, 4 juni 2009, ben ik de uitdaging aangegaan om de berg Alpe d'huez 9keer op één dag op te fietsen voor het KWF.
Ter voorbereiding ben ik vorige week zondag naar Frankrijk vertrokken om zo een aantal dagen voor deze D-day te kunnen wennen aan de omstandigheden.
Op maandag de eerste klimkilometers gemaakt op de Col d'Ornon en aansluitend de Alpe d'huez opgefietst. Ondanks bare weersomstandigheden, tegenwind en natte sneeuw, in de laatste kilometers toch binnen het uur op naar boven gefietst.Bijna een recordtijd!
Dinsdag weer klimkilometers gemaakt, maar bovenop een berg in een auto gestapt en mij naar camping terug laten brengen. Rugklachten met pijn naar in mijn benen. Douchen en rusten. Wie weet helpt het.
Woensdag mijn rug laten "kraken" en masseren en weer rust, rust en rust.
Mijn "soigneurs Edith & Jos" (weer mer de camper bovenop de Alp), nog wat repen en veel extra water gebracht. Het zou "bloedheet" worden en de organisatie had extra gewaarschuwd om veel te drinken. Want er zijn 20 infuus plekken voor noodgevallen en als die allemaal bezet zouden zijn dat staakt men het evenement. U bent alle gewaarschuwd!!
Donderdag om 03:15 de wekker gezet. Waarom? Geen idee slapen deed ik die nacht niet. Een lange warme douche genomen om de boel scherp te zetten en vervolgens een goed ontbijten.
Goed warm aangekleed naar de start gereden en wachten op het startschot om 05:09 uur. Ondanks de waarschuwingen voor een zeer warme en zonnige dag was hiervan nog niets te merken. Stond te rillen!! Spanning en kou
Om de 9keer te halen, reed ik op een (voor mij strak klimschema). De start/tussen/aankomst en rusttijden had ik op een papiertje bij mij.
De eerste 4 klimmen verliepen sneller dan mijn schema en ik zag het helemaal zitten. 9keer het moet kunnen. Het werd warmer en het zonnetje kwam eraan. Het werd mijn weer. Bijna alles liep lekker, alleen zat er in mijn nieuwe fiets een onverklaarbare tik en kraak. Gek werd ik ervan. Maar opgevenisgeenoptie. Niet naar luisteren.
Maar bij de aankomst van de vierde klim schoot het weer in mijn rug, omdat ik voorlag op mijn klimschema heb ik mij maar even laten masseren. Dit even duurde toch langer waardoor ik uitliep op mijn strakke schema.
Dat zou ik in de afdaling en snelle 5de klim wel weer gedeeltelijk goed moeten kunnen maken.
Echter in deze afdaling begon mijn fiets te "stuiteren" en werd ik bang. Wilde niet met hoge snelheid onderuitgaan.Dus in de remmen en met gepaste snelheid naar beneden.
Eenmaal beneden bleek er een probleem te zijn met mijn achterband en heb ik heel veel geluk gehad dat deze niet is geklapt met alle gevolgen van dien.
Maar mijn moraal was wel geknapt, eer dat ik een nieuwe band op de camping had gehaald en deze had omgelegd had ik al te veel tijd verloren. 9keer zou echt niet meer lukken. Vanaf dag één in de voorbereiding ben ik altijd van 9keer uitgegaan.
Het was 9keer of 6keer. 8keer had ik al en 7keer is maar eentje meer dan 6keer. Onzin, maar zo voelde het op dat moment wel. Dan maar 6keer en genieten van dit prachtige evenement voor het goede doel.
Tegen beter weten in heb ik in de 5klim alles gegeven om boven mijzelf uit te stijgen en wellicht een "super"tijd neer te zetten en dan heel misschien toch 9keer???. Tot 3 kwart van de berg vloog ik de Alp op. Mijn snelheid lag 2 a 3km/u hoger dan dan de eerste 4klimmen. Ik geloofde er weer in en "Opgeven is geen optie".
Met deze snelheid zou ik ruim binnen een uur boven zijn. Zou het dan toch lukken? Ik ga ervoor!
Dus niet. Door het (te) zware verzet ging mijn rug weer opspelen en ging de snelheid eruit. Jammer maar ik heb maar één rug en daar moet ik heel zuinig op zijn.
Vanaf dat moment heb ik super genoten van het warme zonnetje, de vele toeschouwers en supporters langs de kant en met respect naar "mindere" klimgeiten op een fiets gekeken. Wat een feest om hier te kunnen zijn.
De 6keer was een feestklim. Op mijn gemak naar boven, praatjes maken met toeschouwers, suporters bedanken, water halen/brengen voor de "mindere" en gelukkig zijn dat ik in staat ben om met mijn inzet het KWF te kunnen steunen. En zo een (beetje) strijd tegen kanker te kunnen voeren. Want dat is mij deze week weereens goed duidelijk geworden dat dit nog hard nodig is.
Er zijn sponsoren die mij (en dus het KWF) alleen zouden steunen bij 9keer de Alp op. Eén sponsor deed mij het voorstel dat er wel betaald zou worden bij 6keer ipv 9keer onder de voorwaarden dat dan wel mijn krullen eraf zouden gaan (kapsel standje 3).
Hopelijk accepteren de overige sponsoren van 9keer deze deal ook, anders zijn het "goedkope" krullen geweest en zou ik nooit de €6666,66 hebben gehaald want dat gaat lukken. Definitieve stand volgt medio oktober.
In totaal staat de teller op meer dan 5 miljoen euro (in 2008 totaal 3 mln!!)
Namens www.jeroenvoorkwf.nl BEDANKT VOOR JULLIE STEUN EN VERTROUWEN!!!!!!!
Het verslag 4 juni 2009
